Miltaandoeningen en problemen met de milt

De milt is een orgaan van een vuist groot dat zich in de linkerbovenkant van de buik bevindt, naast de maag en achter de linkerribben. Dankzij de milt is het eenvoudiger om een infectie te bestrijden. Daarnaast regelt de milt het niveau van de bloedcellen. Voorts controleert de milt het bloed en verwijdert het alle oude of beschadigde rode bloedcelen. Soms ontstaan echter problemen met de miltfunctie. Deze zijn reeds bij de geboorte aanwezig, bijvoorbeeld omdat een baby ter wereld komt zonder een milt. Het is echter ook mogelijk dat een patiënt door een ziekte of letsel later in het leven te maken krijgen met miltproblemen.

• Oorzaken van problemen met milt
• Symptomen van miltaandoening
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling van miltafwijkingen

Oorzaken van problemen met milt

Door een bloed- of beenmergaandoening, een leverziekte, een ontstekingsaandoening , een erfelijke ziekte, een infectie of een trauma aan de milt, komen miltafwijkingen tot uiting. Deze ontstaan bij de geboorte of later in het leven. Ook radiotherapie leidt mogelijk tot schade aan de milt. Door deze miltproblemen ontstaan afwijkingen aan de vorm, locatie, grootte en uiteindelijk ook functie van de milt. Enkele veel voorkomende miltproblemen zijn:

• de aanwezigheid van meerdere milten
• een afwezige milt (asplenie)
• een infectie aan de milt
• een miltabces
• een miltcyste
• een miltruptuur
• een slecht werkende milt (hyposplenie)
• een vergrote milt (splenomegalie)
• een zwervende milt

Symptomen van miltaandoening

Afhankelijk van de oorzaak van de slecht werkende milt, krijgt de patiënt bijvoorbeeld miltpijn (meestal pijn die te voelen is achter de linkerribben), bloedarmoede (tekort aan rode bloedcellen), een verhoogd risico op infecties (tekort aan witte bloedcellen), bloedingen of blauwe plekken (tekort aan bloedplaatjes), een vol gevoel na het eten en andere symptomen. De symptomenreeks is echter zeer variabel. Soms presenteert de patiënt zich zonder symptomen, terwijl andere patiënten (afhankelijk van de ernst en etiologie) mogelijk acute, levensbedreigende tekenen ervaren waarvoor onmiddellijke medische hulp noodzakelijk is.

Diagnose en onderzoeken

De arts voert diverse beeldvormende onderzoeken uit om miltafwijkingen te diagnosticeren. Hij kan de milt ook wel voelen of juist niet voelen, maar dit biedt geen diagnostische informatie. Een echografie met Doppler, een CT-scan, MRI-scan en radionucleotide lever- en miltscan zijn enkele inzetbare onderzoeken. Daarnaast is een bloedonderzoek vereist om bloedafwijkingen op te sporen.

Behandeling van miltafwijkingen

De behandeling is sterk afhankelijk van de oorzaak. Medicatie is inzetbaar bij een infectie. Soms is een medische behandeling niet nodig, maar moet de patiënt wel voorzorgmaatregelen nemen voor bijvoorbeeld buitenlandse reizen en (contact)sporten. Is een onderliggend probleem de oorzaak van de miltafwijking, dan behandelt de arts deze ziekte. De lever neemt veel leverfuncties over bij een miltaandoening. Niettemin is soms een operatie vereist bij ernstige complicaties.