Bloedtesten: Aandoeningen, afwijkingen en infecties opsporen

Een bloedonderzoek zet een arts erg vaak in om de algemene gezondheidstoestand van de patiënt te evalueren, maar ook voor het controleren van de aanwezigheid van een infectie, de werking van bepaalde organen zoals de lever en nieren, en het opsporen van genetische aandoeningen. De meeste bloedonderzoeken nemen slechts een paar minuten in beslag. Ze gebeuren meestal in de dokterspraktijk bij een arts of in een ziekenhuis. Een verpleegkundige of een arts neemt de bloedstalen af.

• Voorbereiding voor een bloedonderzoek
• Tijdens de bloedtest
• Na de bloedafname
• Complicaties van het nemen van een bloedmonster
• Resultaten bloedtest

Voorbereiding voor een bloedonderzoek

Vaak moet de patiënt bepaalde instructies volgen om een bloedonderzoek te ondergaan, zoals stoppen met het nemen van bepaalde medicatie en/of nuchter zijn. Dit is nodig omdat anders afwijkende en onbetrouwbare resultaten uit het bloedonderzoek komen. Verder is het nuttig om niet te strakke bovenkledij aan te doen zodat het makkelijk is om de mouw op te stropen voor het prikken. Meestal gaat de patiënt zitten of liggen tijdens de bloedafname.

Tijdens de bloedtest

Bij een bloedtest neemt de arts een bloedmonster van een bloedvat in de arm, meestal de binnenkant van de elleboog en pols, waarbij de aders zich relatief dicht bij het oppervlak bevinden. Bij kinderen gebeurt de bloedafname vaak uit de rug van de hand. Soms verdooft de arts de huid eerst met een speciale spray of crème voordat hij gaat prikken. Daarna plaatst hij een strakke band (tourniquet) rond de bovenarm. Door de druk op de arm vertraagt de bloedstroom waardoor de ader zwelt. Dit maakt het voor de arts gemakkelijker om een bloed​​monster te nemen. Vervolgens ontsmet hij de prikplek op de huid met een antiseptisch doekje. Hierna volgt een klein prikje wat een klein beetje pijn kan doen of eventjes brandt.

Na de bloedafname

Na het nemen van het bloedstaaltje, verwijdert de arts de naald en oefent hij nog even druk uit op de huid met een watje. Nadat het bloeden gestopt is, plaatst hij een pleister op de wonde. Af en toe voelen sommige mensen zich even duizelig of zwak na de bloedafname. Rustig recht gaan staan kan helpen om de duizeligheid te voorkomen of verminderen.

Complicaties van het nemen van een bloedmonster

Sommige patiënten ervaren een blauwe plek op de prikplek. Deze kneuzing voelt soms pijnlijk, al bestaat hiervoor een zalfje om de pijn te minderen. Na enkele dagen is de blauwe plek en pijn verdwenen.

Resultaten bloedtest

Het bloedstaaltje gaat naar een laboratorium waar laboranten dit onder een microscoop verder onderzoeken of dit testen met chemicaliën, afhankelijk van wat moet gebeuren met het bloed. Het laboratorium stuurt de resultaten terug naar het ziekenhuis of naar de huisarts. Sommige testresultaten zijn op dezelfde dag of een paar dagen later klaar, terwijl anderen pas na een paar weken bekend zijn.